Gandawa (Gent)- tropem belgiskich piw

W Belgii nigdy nie zamawia się „po prostu piwa”, bo można dostać „lager” czyli piwo o smaku podobnym do każdego europejskiego. Podobno w żadnym innym kraju nie występuje taka różnorodność w smakach i kolorach, subtelne różnice w poszczególnych gatunkach. Każdy region, każde miasto ma swój własny browar, gdzie produkuje się indywidualne, niespotykane nigdzie indziej rodzaje. A poza tym w żadnym innym kraju nie podaje się tak pięknie piwa. Każde piwo ma swój własny kształt pokala- od wąskich, długich kielichów przypominających szampanówki, przez pękate pucharki, po ogromne kufle.Wytwórcy rozlewają płyn do różnych butelek, których kształt może również przyprawić o zawrót głowy. Sporo radości sprawiało nam oczekiwanie na kształt kufla zamówionego piwa.

dwa symbole Belgii 😉

Spacerując po mieście rzucają się w oczy małe puby czy urocze knajpki, które zapraszają, by skosztować lokalnych trunków w klimatycznym wnętrzu. Ceny piw zaczynają się od 2 euro i kończą nawet na 14 euro. Obiad (zupka, drugie danie i piwo) można zjeść za 15 euro. Bardzo popularne i polecane są „Lunch menu” (cena ok 11/12 euro),  ale większość takich zestawów zawiera mięsko więc z wiadomych przyczyn nie dane mi było sprawdzić ich smaku. Dużym plusem są wywieszone lub wystawione na zewnątrz menu (po holendersku, francusku, angielsku), dzięki czemu można spokojnie porównać ceny oraz potrawy.

od razu wiadomo jakie piwo serwują

Podczas spaceru po mieście wpadł nam w oczy pub o ciekawej nazwie „Den Turk”. Bardzo fajne ceny 😉 I ciekawa fasada. Totalnie nas zauroczyło. W momencie wejścia zobaczyłyśmy, że cały pub wypełniony jest mężczyznami po 50-tce. Pomyślałyśmy, że może to jakiś klub tylko dla lokalnych „dżentelmenów”. A my, ignorantki tego nie przeczytałyśmy. Grzecznie więc się wycofałyśmy. Dopiero po powrocie do naszego hosta sprawdziłyśmy w Internecie, że „Den Turk” to po prostu najstarszy pub w mieście!!!A my, głupie, stchórzyłyśmy.

najstarszy pub w Gandawie

Bardzo mi się spodobał pomysł drukowania… krzyżówek na podstawkach pod kufle. Dzięki temu można w pubie zabić nudę czy czas oczekiwania na zamówienie lub drugą osobę. Ciekawe są również zakorkowane butelki mleka, które samemu  dodaje się do kawy. Bo tak, w pubach belgijskich można też kupić kawę 😉 Chociaż nie zawsze jest to bezpieczne. W jednej z restauracji, gdzie byłyśmy na obiedzie kelnerka odradziła mi poobiednią kawkę bo skisło im mleko!!! Także musiałam pozostać przy lokalnych specjałach.

sposób na zabicie nudy lub integrację 🙂

Rodzajów piwa belgijskiego jest na tyle dużo, by poświęcić im cały rozdział w przewodniku. Przez cały pobyt w jednym mieście możesz nie trafić dwa razy na tą samą markę. Odwiedziny w knajpkach to uczta nie tylko dla koneserów, nawet ktoś nie darzący piwa zbytnią sympatią znajdzie coś dla siebie (piszę z autopsji!). Nie będę zanudzała spisem najbardziej popularnych piw belgijskich bo można sobie o tym poczytać w każdym przewodniku. Będąc w Gandawie kierowałyśmy się przede wszystkim intuicją, sympatią czy ciekawością w kwestii nazwy. Ani razu się nie zawiodłyśmy.

mój ulubiony Kriek Mystic (3,50%)

Framboise Lindemans (3,50%)

Tongerlo Brune (6,50%)

St. Louis Gueuze (5,00%)

Westmalle Trappist (9,0%)

Brugge Tripel (8,70%), De Verboden Vrucht (8,50%) , Gruut Blond (8,00%)

do wyboru, do koloru, według gustu i potrzeb

W Gandawie czas upływał mi nie tylko na degustowaniu lokalnych browarów ale również na zwiedzaniu tego pięknego, staro-gotyckiego miasta. O tym następnym razem… 🙂

p.s. jak znajdę chwilę to postaram się ogarnąć jeszcze raz wpis.